Nowe obowiązki sprawozdawcze wymuszają na dealerach inwestycje w rozwiązania informatyczne i aktualizację funkcjonujących obecnie systemów. Od 1 stycznia 2022 r. możliwe jest wystawianie faktur ustrukturyzowanych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF). Od 1 stycznia 2024 r. nie będzie już ucieczki – obowiązek stosowania e-Faktur stanie się powszechny. (później niż planował rząd). To, a także zmiany związane z JPK – i w tym wypadku przesunięto termin, o czym więcej za chwilę – sprawiają, że firmy dealerskie już teraz inwestują pieniądze w modyfikacje systemów informatycznych. Warto więc zastanowić się, jak rozliczyć wydatki z tym związane.
Ułatwia nam to interpretacja dyrektora KIS (0111-KDIB2-1.4010.227. 2022.1.MKU), która pojawiła się w czerwcu bieżącego roku. Dyrektor KIS orzekł w niej, że wydatki związane z modyfikacją systemu informatycznego stanowią koszty pośrednie uzyskania przychodu. Same w sobie nie powodują powstania nowej wartości niematerialnej i prawnej, która podlegałaby amortyzacji (zmianie nie ulega ponadto dotychczasowa wartość niematerialna i prawna). Z drugiej zaś strony amortyzacja ma miejsce, gdy mamy m.in. nabyte od innego podmiotu oraz nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe i licencje. Wydawałoby się więc, że w grę wchodziłby tu system informatyczny. Problem w tym, że firmy rzadko są właścicielami systemu informatycznego – to zwykle tylko jego użytkownicy. Dlatego w praktyce taki system nie stanowi z reguły dla przedsiębiorstwa wartości niematerialnej i prawnej (interpretacja dotyczyła spółki, która wydała kilkadziesiąt tysięcy złotych na wdrożenie przez zewnętrznego wykonawcę nowych funkcjonalności dotyczących JPK).
ULEPSZENIE SYSTEMU
„Rzeczpospolita” wskazuje zresztą, żenawet gdyby „system stanowił przedmiot własności spółki lub przedmiot udzielonej jej licencji,to wydatki związane z jego modyfikacją czy wyposażeniem go w dodatkowe funkcjonalności nie mogłyby zostać uznane za ulepszenie takiej wartości niematerialnej i prawnej”. Dochodzimy tym samym do przepisów ustawy o CIT, które nie zawierają uregulowań pozwalających na zwiększenie wartości początkowej (ulepszenie) istniejącej już wartości niematerialnej i prawnej. „Ulepszenie, jako kategoria prawna, funkcjonuje jedynie w odniesieniu do środków trwałych, co wynika z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT” – podaje dziennik. Nowe funkcjonalności działają jedynie z określonym systemem, toteż nie są odrębnym, samodzielnym oprogramowaniem – stanowią integralną część systemu.
„Wydatki, które spółka już poniosła w związku z wdrożeniem nowych funkcjonalności systemu, jak i te które zamierza dopiero ponieść w przyszłości, są i będą dla niej kosztami uzyskania przychodu, innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) w okresach, w których zostały już lub dopiero zostaną poniesione. Nie ma podstaw, aby wydatki te kwalifikować jako nakłady na wytworzenie nowych lub ulepszenie istniejących wartości niematerialnych i prawnych” – ocenia dyrektor KIS.
TERMINY ZMIAN
Dodajmy, że polski rząd początkowo planował, by od 2023 r. podatnicy byli zobowiązani do comiesięcznego bądź kwartalnego składania JPK PIT oraz przekazywania do urzędu JPK odnoszącego się do ewidencji w zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Poprawka do „Polskiego Ładu” przesuwa jednak ten termin. Pierwotnym terminem, nakładającym na przedsiębiorstwa nowe obowiązki, był 1 stycznia 2023 r. Tymczasem tzw. Polski Ład 2.0 wprowadza nową datę: JPK PIT będzie przesyłany po raz pierwszy za okresy rozliczeniowe (odpowiednio miesięczne i kwartalne) rozpoczynające się po dniu 31 grudnia 2024 r. Stosowanie faktur ustrukturyzowanych przy użyciu KSeF, jak piszemy we wstępie, będzie zaś konieczne od 1 stycznia 2024 r.
